Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

Συνέντευξη με τον Στέλιο Παπαϊωάννου


Η συζήτησή μας με τον Σαλβαδόρ ή αλλιώς Στέλιο Παπαϊωάννου, από τα «Μωρά στη φωτιά», ξεκίνησε κάπως  απρόσμενα: «Εμείς κλείσαμε τριάντα χρόνια. Ήθελα απλά να πω με αφορμή τη Ξάνθη, ότι ήταν από τις πολύ αγαπημένες μας πόλεις πολλά χρόνια πριν, από το 85-86. Ήταν ένα μέρος που μπορώ να πω ότι μία από τις πρώτες πρώτες συναυλίες που κάναμε με τα Μωρά στη φωτιά, πολύ πριν τον πρώτο δίσκο, έγινε εδώ στην Ξάνθη!» . Ήταν η στιγμή που καταλάβαμε αμέσως πως ο άνθρωπος απέναντι μας είχε να μας πει ιστορίες: Γεγονός που τον καθιστά τουλάχιστον συναρπαστικό. 



-Πότε ήταν η στιγμή που αποφασίσατε να αφοσιωθείτε στην μουσική;
-Ακούγαμε μουσική από πολύ μικρά παιδιά, λίγο μετά το δημοτικό, πολύ έντονα μετά, με φιλίες μετά το σχολείο. Καταρχάς να πω ότι εγώ κατάγομαι από τη Βέροια και εκεί έχω μεγαλώσει μέχρι τα 18 μου. Είναι μία επαρχιακή πόλη, οπότε ενημερωνόμασταν μέσω Θεσσαλονίκης με τους δίσκους εισαγωγής. Ασχολούμασταν λοιπόν με τη μουσική μέσω αυτών και κάπου εκεί στα 16-17, ανακάλυψα ότι θα με αφορά σε προσωπικό σημείο, πέρα από το ότι ακούγαμε, θαυμάζαμε, αγαπούσαμε, άλλα πράγματα καταλαβαίναμε, πολλά πράγματα δεν τα καταλαβαίνουμε, σε καθαρά ακουστικό επίπεδο. Έτσι λοιπόν κατάλαβα ότι θέλω να ασχοληθώ πλέον πολύ σοβαρά φτιάχνοντας τα δικά μου πράγματα, ανακαλύπτοντας και εγώ μέσα από τη μουσική τον εαυτό μου σιγά σιγά. Σε εκείνη την ηλικία  λοιπόν, άρχισα να γράφω τα πρώτα τραγούδια, καμιά φορά με δικούς μου στίχους, καμιά φορά μελοποιώντας διαφόρων ποιητών. Δεκαοκτώ χρονών ήμουνα πλέον σίγουρος ότι θα κάνω ένα συγκρότημα και θα προσπαθήσω να βρω τη φωνή μου και εγώ μέσα στη μουσική. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε. Κάναμε συναυλίες. Όλη η Μακεδονία ήταν πλέον γειτονιά μας. Όλες εδώ οι περιοχές, Ξάνθη, Κομοτηνή, Αλεξανδρούπολη, Καβάλα, εννοείται Βέροια, Θεσσαλονίκη, με δικό μας αυτοκίνητο, δικά μας ηχητικά, γυρνούσαμε όλη τη Βόρεια Ελλάδα και κάναμε συναυλίες. Με τα πρώτα τραγούδια κάνουμε την πρώτη δική μας ηχογράφηση. Εκεί κάπου, εμφανίστηκε ένας φίλος που μας φέρνει σε επαφή με την Άνω Κάτω records, ακούει τότε τη πρώτη μου δουλειά και αποφασίστηκε πολύ γρήγορα να προχωρήσει.
-Το ψευδώνυμο «Σαλβαδόρ» πότε προστέθηκε; Ποια είναι η σημασία του;
-Το ψευδώνυμο προστέθηκε τότε με την κυκλοφορία του δίσκου, επειδή μου φαινόταν ότι θέλοντας και εγώ να διερευνήσω λίγο-πολύ την ελληνική γλώσσα με το σκληρό αυτό ήχο, κάνω κάπως εκκεντρικά πράγματα, πιο πρωτοποριακά για την εποχή. Είπα μήπως θα ήταν καλύτερο να βρω ένα ψευδώνυμο, να μην είμαι με το όνομά μου. Εκεί βρέθηκε μία κοπέλα να μου προτείνει το Σαλβαδόρ. Εγώ το θεώρησα ακουστικά ωραίο και το δέχτηκα. Μετά από χρόνια ανακάλυψα ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί είναι το όνομα εμπνευσμένο από έναν πολύ νεαρό Ισπανό, τον Σαλβαδόρ Πουίγκ Αντίκ (Salvador Puig Antich) ο  οποίος είναι η τελευταία θανατική καταδίκη στην Ευρώπη, στο καθεστώς του Φράνκο στην Ισπανία. Ήταν ένας νεαρός, ο οποίος κατηγορήθηκε σαν ταραξίας κατά του συστήματος της δικτατορίας του Φράνκο και καταδικάστηκε σε θάνατο, παρά τη διεθνή κατακραυγή, για να μη σκοτωθεί ένας τόσο νέος άνθρωπος που μάλλον ήτανε αθώος, και μετά καταργήθηκε η θανατική ποινή σε όλη την Ευρώπη. Η κοπέλα, μου το πρότεινε για αυτό το λόγο, αλλά για εμένα είναι ένα απλό ψευδώνυμο.
-Πώς ξεκινάτε να γράψετε ένα τραγούδι; Χρειάζεται να είστε σε κάποια συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση ή είστε έτοιμος να γράψετε για οποιοδήποτε θέμα;
- Θα πω ότι συμβαίνουν και τα δύο κανονικά. Δηλαδή, είμαι πάρα πολύ χαρούμενος όταν έχω ένα δυνατό ερέθισμα, και το αναζητώ πάντοτε και αυτό σας λέω παιδιά κάνει μπαμ όταν το νιώσει κάποιος που ασχολείται με την μουσική, αυτό που θα λέγαμε σε εισαγωγικά "έμπνευση". Έμπνευση είναι εκείνη η σπίθα που σου λέει ότι τώρα εσύ κάτι θα δημιουργήσεις. Αυτό όμως, δεν μπορείς να το περιμένεις να έρθει από μόνο του, πρέπει να το καλλιεργείς για να σου έρθει. Δηλαδή, ενίοτε στέκομαι να μελετήσω και να αναζητήσω και να γράψω χωρίς τα στοιχεία της έμπνευσης, αλλά όταν μου συμβαίνει είναι ευλογία. Αναζητώ την έμπνευση για να γράψω και τα καλύτερα τραγούδια μου είναι σε στιγμές έμπνευσης, αλλά δεν θέλω να επιτρέψω στον εαυτό μου χαλάρωση όταν δεν υπάρχει αυτή η έμπνευση. Δηλαδή εξετάζω θέματα, μουσικές, τραγούδια και σε μία πιο ουδέτερη κατάσταση.


Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2018

Συνέντευξη με τους Λάργκο



-Ποιοι είστε;
-Είμαστε 7 άτομα από όλη την Ελλάδα και έδρα μας είναι η Θεσσαλονίκη. Το συγκρότημα αποτελείται από τους Κωνσταντή Παπακωνσταντίνου στην κιθάρα και στη φωνή, Τάσο Κοφοδήμο στην ηλεκτρικοακουστική κιθάρα και τη φωνή, Μανώλη Σταματιάδη στο ακορντεόν και τα πλήκτρα, Παύλο Μέτσιο στην τρομπέτα, Ηλία Ρότσια στο ηλεκτρικό μπάσο, Φίλιππο Φασούλα στο κλαρίνο και Κώστα Αναγνώστου στα ντραμς.

- Πώς συστάθηκε το συγκρότημα; Πώς προέκυψε η ονομασία του;
- (Κωνσταντής): Αρχικά έγραφα κάποιες δικές μου μουσικές και ήθελα να τις παιξω live. Από πάντα μου άρεσε η προοπτική της μπάντας και όχι του καλλιτέχνη με τους μουσικούς του. Με τον Τάσο ήμασταν φίλοι και συγκάτοικοι, παίζαμε και μαζί μουσική, οπότε αποφασίσαμε να το τρέξουμε. Βρήκαμε κάποιους μουσικούς από τη Θεσσαλονίκη και αυτό το πράγμα έγινε μία οντότητα και σιγά σιγά αρχίσαμε να γράφουμε και τις μουσικές όλοι μαζί.
Δεν βρίσκαμε με τίποτα όνομα που να μπορεί να καλύψει ηχητικά αυτό που κάνουμε. Δεν μας ταίριαζε τίποτα, και επειδή μας πίεζαν να βγάλουμε μία αφίσα για να παίξουμε το πρώτο μας live, είπαμε ένα όνομα το οποίο μας ταίριαζε ηχητικά. Μας έβγαζε κάτι κινηματογραφικό. Το largo είναι μουσικός όρος που σημαίνει αργό τέμπο. Δεν το χρησιμοποιήσαμε για αυτό βέβαια γιατί δεν παίζουμε αργά, απλά μας ταίριαζε κάπως σαν ηχόχρωμα με τις μουσικές.

- Πότε ήταν η στιγμή που αποφασίσατε να αφοσιωθείτε στην μουσική;
- (Κωνσταντής) Φαντάζομαι για τον καθένα είναι διαφορετικό. Εγώ μάλλον στο πανεπιστήμιο αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με αυτό και να το βάλω προτεραιότητα. Κατά βάθος όμως από όταν γεννήθηκα.

- Ποιες ήταν οι μουσικές επιρροές που σας ώθησαν να δημιουργήσετε την δική σας μουσική;
- Είναι δύσκολο να το περιγράψουμε. Εγώ από μόνος μου ας πούμε ακούω πάρα πολλά είδη μουσικής τα οποία θέλοντας και μη περνάνε. Μία μπάντα που σίγουρα μας έχει στιγματίσει είναι οι “Τρύπες”. Επίσης έχουμε ρέγκε και βαλκανικά στοιχεία.

- Ποιο ήταν το μεγαλύτερο πράγμα που φοβηθήκατε στο ξεκίνημα σας και πώς καταφέρατε να το αντιμετωπίσετε;
- Καταρχάς το ξεκίνημα έγινε τέλη του 2013 αρχές 2014 και η πρώτη μας ηχογράφηση έρχεται το 2016 με πέντε τραγούδια σε παραγωγή “Αχός”. Σε κάθε νέο εγχείρημα πάντα υπάρχει φόβος αν κάτι δεν πάει καλά, αλλά άμα το αγαπάς αυτό και το υποστηρίζεις, όλα θα πάνε καλά. Γενικά εγώ δεν είχα πολλούς φόβους πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά στο μικρόφωνο δεν μπορούσα ούτε να μιλήσω ούτε να τραγουδήσω. Αρχικά βάλαμε τον Τάσο και σίγα σίγα εγώ τα καταφέρνω.

- Είστε ένα συγκρότημα, το οποίο έχει τα δικά του τραγούδια, με λίγο πιο περίεργους και εναλλακτικούς ρυθμούς και ήχους. Αυτά τα τραγούδια είναι αποτέλεσμα ατομικής ή ομαδικής δουλειάς;
- Ομαδικής σίγουρα γιατί είμαστε 7 άτομα που ο καθένας προσθέτει τις ιδέες του. Μπορεί να έχουμε μόνο μία μπασογραμμή και μετά θα το φτιάξουμε όλοι μαζί π.χ.. Ακόμα και όταν υπάρχουν έτοιμα κομμάτια, κάποια που εγώ είχα βγάλει πιο πριν και στο YouTube, τα παίζουμε τελείως διαφορετικά. Αυτό είναι και το νόημα να έχεις πάντα, είναι μία συλλογική υπόθεση.

Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2018

Bokomolech

    Οι Bokomolech είναι ένα συγκρότημα από την Αθήνα. Τα μέλη του συναντήθηκαν το 1991 στο Πολυτεχνείο, όπου σπούδαζαν αρχιτεκτονική. Μετά από μια περίοδο πειραματισμού με τη σύνθεση, κατέληξαν στον συνδυασμό ενός τραγουδιστή (Δημήτρης Ιωάννου), δύο κιθαριστών (Κώστας Ραγκούσης, Εύη Φραγγεδάκη), μιας μπασίστριας (Λίλα Κατερινάκη) και ενός ντράμερ (Βλάσης Καραγιάννης). Η σύνθεση αυτή κράτησε μια δεκαετία.
    Τα τραγούδια τους αποτελούν ιδιόμορφες μίξεις συνηθισμένων στοιχείων. Αυτό οφείλεται τόσο στην συνθετική διαδικασία, που συνίσταται στον συλλογικό αυτοσχεδιασμό πάνω σε μελωδικές γραμμές που προτείνονται κατά τις πρόβες, όσο και στις ποικίλες επιρροές τους.
    Κατά διαστήματα, οι Bokomolech εμφανίστηκαν πολλές φορές στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη και σε άλλες ελληνικές πόλεις. Συμμετείχαν μεταξύ άλλων στο Rock of Gods festival και στα δύο πρώτα Rockwave.
    Ακολούθησε μια περίοδος εσωστρέφειας και σπάνιων εμφανίσεων, έως το 2008, όταν στους τέσσερις πια Bokomolech, προστέθηκαν ο Τάσος Πρωτόπαπας (keyboards και λούπες) και η Χριστίνα Κεσσεσιάν (κιθάρα). Τα νέα μέλη έδωσαν μια νέα δυναμική στο σχήμα που οδηγήθηκε και πάλι στο στούντιο το καλοκαίρι του 2009. Μετά από μια αργή αλλά επίμονη διαδικασία επιλογών και επεξεργασίας, οι Bokomolech κατέληξαν στα δέκα κομμάτια του "Mass Vulture", που κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο του 2012, σε LP και CD από την Inner Ear.

Επιμέλεια: Σελαμήογλου Φατός

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

Keep Shelly in Athens



KEEP SHELLY IN ATHENS

     Oι Keep Shelly in Athens είναι ένα ντουέτο που κατάγεται από την Ελλάδα. Δημιουργήθηκε από την Σάρα Π. και τον RΠ το 2010, όταν ο RΠᴙ ξεκίνησε να ψάχνει κάποιον να ερμηνεύει τα τραγούδια του. Μετά από λίγο διάστημα η Σάρα Π. παραιτήθηκε και την θέση της πήρε η Myrtha και λόγω της επανάληψης του ίδιου συμβάντος, η σημερινή τραγουδίστρια των Keep Shelly in Athens είναι η Jessica Bell. Η μουσική τους ονομάζεται down-tempo ηλεκτρονική μουσική με στοιχεία από dream pop, η οποία εμπνέεται από τους ρυθμούς της πόλης. Το πρώτο τους άλμπουμ δημιουργήθηκε την ίδια χρονιά και ονομάζεται In Love With Dusk. Φυσικά, λόγω της επιτυχίας τους, δεν σταμάτησαν εκεί, με αποτέλεσμα να έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα 3 άλμπουμ, 3 EPs και 7 singles. Έχουν εμφανιστεί σε 57 πόλεις, σε 15 χώρες. Έχουν πραγματοποιήσει 4 περιοδείες στην βόρεια Αμερική καθώς και 2 στην Ευρώπη. Έχουν παίξει ζωντανά σε πολλά γνωστά φεστιβάλ, όπως το Fun Fun Fun Festival στο Ώστιν του Τέξας, το Parklife Festival, το Great Escape Festival και το Coachella Festival στην Καλιφόρνια. Τέλος έχουν συνεργαστεί με πολλούς ταλαντούχους καλλιτέχνες, όπως οι Steve Mason, Blood Diamonds,Τycho και Disclosuro.

 Τα μέλη του συγκροτήματος:
Sarah P.
Jessica Bell
Myrtha



Τα άλμπουμ τους είναι τα εξής:

2017~ PHILOKALIA

2015~ NOW I AM READY

2013~ AT HOME και RECONSTRUCTED BY SASHA

2011~ OUR OWN DREAM , CAMPUS MARTIUS και KEEP SHELLY IN ATHENS

2010~ IN LOVE WITH DUSK

Κάποια από τα καλύτερα τραγούδια τους είναι τα παρακάτω:

-OUR OWN DREAM

-WE WANT MORE

-FLYWAY
-OOSTENDE



Οι μελωδίες της κρίσης



 Ποιός θα περίμενε να υπάρχουν τόσοι Έλληνες καλλιτέχνες σε μια τέτοια εποχή, κι όμως διαψευσθήκαμε. Εδώ έχουμε τρία συγκροτήματα, το καθένα με διαφορετική μουσική, όμως και τα τρία πολύ ενδιαφέροντα και αρκέτα ξεχωριστά. Επιλέξαμε συγκροτήματα από τρείς διαφορετικές περιοχές: Θεσσαλονίκη, Βόλο-Αθήνα και Κομοτηνή, ας τα αναλύσουμε όμως λίγο παραπάνω.


The sailing tomatoes 

 Οι The sailing tomatoes είναι ένα συγκρότημα που συστάθηκε το 2010, ξεκίνησε από τους Γιώργο Μουτουκιά και Πέτρο Αναγνωστόπουλο, δύο παιδικοί φίλοι που είχαν όνειρο να ταξιδεύουν και να παίζουν μουσική. Σιγά σιγά, μέσα από τα ταξίδια τους γνωρίζουν άλλους τέσσερις ανθρώπους που έμελλε να γίνουν σταθερά μέλη της μπάντας. Η μουσική τους έχει επιρροές από διάφορα είδη όπως σουίνγκ, ρεμπέτικο, balkan, ρετρό και όχι μόνο. Στα έργα τους άλλοτε χρησιμοποιούν στίχο και άλλοτε όχι. Τους Sailing Tomatoes δεν είναι δύσκολο να τους συναντήσετε, το μόνο που χρειάζετε να κάνετε είναι μια βόλτα στην παραλία της Θεσσαλονίκης.

Μέλη

Giorgos Moutoukias - Bouzouki, Mandoline
Filippos Seinkman - Guitar, Backing Vocals
Vangelis Domanos - Drums, Percussion
Petros Anagnostopoulos - Accordion
Vangelis Karalis - Violin
Orfeas Kappa - Clarinet
Kostas Vasiloudis - Lead Vocals
Past Members:
Denis Dowling - Lead Vocals, Percussion



Γνώμες 
  • Μου άρεσε πολύ η μελωδία τους. Η μουσική τους νοσταλγική, φερμένη από άλλες εποχές . Μου θύμησε μουσική από τους βρεγμένους δρόμους της Μονμάρτρης, σε ταξιδεύει σ' ένα τοπίο μελαγχολικό με συννεφιασμένο ουρανό. Σου βγάζει μνήμες ξεχασμένες.
  • Η μουσική τους μου θυμίζει κάτι, αλλα δεν ξέρω τι, μάλλον είναι πολύ οικείο το άκουσμα, μιλά κατευθείαν στην ψυχή του ακροατή.
  • Είχα την τύχη να τους ακούσω και από κοντά, η μουσική τους δεν είχε απολύτως καμία διαφορά από το CD αλλά αυτό που με κέρδισε περισσότερο σε αυτήν την συναυλία ήταν η σκηνική παρουσία τους, θεατρικοί και μεταδοτικοί .
  • Ξεχωριστός ήχος, εξαιρετικός στίχος, σκληρός, μοναδική φωνή και μου αρέσει που συνδιάζουν πολλά όργανα μαζί .

Στη Γειτονιά του Φοίβου Δεληβοριά

Την Τετάρτη 27 Μαρτίου ο Φοίβος Δεληβοριάς εμφανίστηκε στη Misirlou Live Stage και εμείς δεν χάσαμε την ευκαιρία για να πάρουμε μια ακόμα συ...