«Όλο και κάτι ελπιδοφόρο θα βγει από τη γενιά μας»

 Λάργκο , ένα συγκρότημα που είχαμε την τιμή και την χαρά να συναντήσουμε, λίγο πριν την συναυλία που έδωσαν στην Ξάνθη . Πριν την έναρξή της όμως, το σκηνικό είχε στηθεί από εμάς, το σκηνικό ηθογράφησης των μελών του συγκροτήματος μέσω της συνέντευξης που είχε ήδη προγραμματιστεί . Αρχικά (λόγω soundcheck) μιλήσαμε μόνο με τα δύο από τα επτά μέλη του συγκροτήματος που έμελλε να μας δώσουν και τις περισσότερες από τις πληροφορίες που θέλαμε να μάθουμε. Με προθυμία, ειλικρίνεια και μια δόση καλοπροαίρετου χιούμορ, απάντησαν στις ερωτήσεις που τους θέσαμε .  

 Ένα συγκρότημα που αποτελείται από αληθινούς ανθρώπους, μακριά από τα Μ.Μ.Ε,  και ερωτευμένους με την μουσική. Δημιουργικούς, γεμάτους έμπνευση, και κυρίως πάθος για αυτό που κάνουν. Όλα αυτά όμως πριν ανέβουν στην σκηνή, μια σκηνή που από λεπτό σε λεπτό θα μετατρεπόταν σε πελώρια γιορτή. Ο ήχος τους δυναμικός, έντονος και πλούσια ενορχηστρωμένος, ο στίχος καυστικός, με σύγχρονους  προβληματισμούς και ανησυχίες . Πολλά ήταν και τα ορχηστρικά κομμάτια που έπαιξαν τα οποία δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα. Ακόμη και απρόβλεπτα προβλήματα που εμφανίστηκαν κατά την διάρκεια του live δεν έγιναν εμπόδιο στην άψογη πορεία του αλλά ανέδειξαν την ευρηματικότητα των μουσικών. Αίσθηση έκανε και η επικοινωνία που είχαν με το κοινό. Ωστόσο και πάλι δεν έλλειψαν οι αφιερώσεις .

 Τέλος, οι Λάργκο είναι ένα συγκρότημα στο οποίο κυριαρχεί η ομαδικότητα και η συλλογική δουλειά. Λένε χαρακτηριστικά: << Σε περίπτωση που κάτι δεν αρέσει σε κάποιον σταματάμε αμέσως να το κάνουμε ή έστω το μετατρέπουμε, μέχρι να γίνει απόλυτα επιθυμητό από όλους>>. Οι Λάργκο, λόγω της μοναδικότητας και ιδιαιτερότητας του ήχου τους, έχουν ήδη αποκτήσει το κοινό τους που συνεχώς μεγαλώνει .

Επιμέλεια: Δανάη Βαλσαμίδη

Συνέντευξη με την Σtella

   

v  Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το τραγούδι?

Ø  Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσαν δύο πράγματα πολύ ξεκάθαρα, η μουσική και η ζωγραφική, αλλά για την μουσική ένιωθα μια μεγαλύτερη αγάπη. Ξεκίνησα αγοράζοντας βινύλια, στην συνέχεια ασχολήθηκα με διάφορα μουσικά όργανα και μπήκα σε μπάντες στις οποίες γράψαμε τραγούδια.

v  Πως διαπίστωσες ότι η ηλεκτρονική-pop μουσική σε εκφράζει καλύτερα?

Ø  Γενικά δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες στα πράγματα αλλά δεν θα έλεγα πως η μουσική που παίζω είναι ηλεκτρονική-pop γιατί στα τραγούδια μου μπερδεύω πολλά είδη μουσικής. Όταν άρχισα να γράφω ένιωσα ότι αυτό το είδος με εκφράζει απόλυτα και έτσι συνέχισα με αυτό.

v  Τα τραγούδια σου, αποτυπώνουν προσωπικές σου εμπειρίες ?

Ø  Όταν κάποιος αποφασίζει να γράψει κάτι το οποίο τον αφορά, το πιο πιθανό είναι πως ακόμη κι αν το κομμάτι που γράφει δεν έχει στίχους, είναι κάτι το οποίο τον εκφράζει, και πιστεύω πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος  για να γράψεις ένα τραγούδι. Εγώ συνήθως εμπνέομαι από ιστορίες που έχουν συμβεί σε εμένα αλλά και σε κοντινούς μου ανθρώπους οι οποίες μου κινούν το ενδιαφέρον.

v  Σε προηγούμενη σου συνέντευξη είχες αναφερθεί στην φοβία σου να εμφανιστείς μπροστά σε κοινό. Πως το αντιμετώπισες ?

Ø  Πιστεύω πως η λαχτάρα μου για το  τραγούδι ήταν μεγαλύτερη και έτσι κέρδισε τους φόβους μου. Κάποια στιγμή είχα μια συζήτηση με μια φίλη μου η οποία με ταρακούνησε και έτσι αποφάσισα να βγω στην σκηνή και να καταπολεμήσω τους φόβους μου .

v  Για να γράψεις ένα τραγούδι χρειάζεται να είσαι σε μια συγκεκριμένη συναισθηματική περίοδο?

Ø  Δεν έχω έναν συγκεκριμένο τρόπο, δηλαδή μου έχει τύχει να εμπνευστώ μια μελωδία μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που οδηγούσα και την πρόσθεσα στο δεύτερό μου άλμπουμ.

v  Φοβάσαι την ημέρα που ίσως δεν μπορείς να γράψεις άλλα κομμάτια ?

Ø  Νομίζω πως θα το δεχθώ πολύ φυσικά και θα προσπαθήσω να το αντιμετωπίσω.

v  Πέρσι στο ταξίδι στο Όστιν (Τέξας, ΗΠΑ) πως ένιωσες που το κοινό σου μιλούσε κυριολεκτικά την γλώσσα των τραγουδιών σου? 

Ø  Αυτό ήταν για εμένα, αλλά και για τα παιδιά, φοβερό. Ήταν ένα από τα καλύτερά μας live γιατί είχα μεγάλη επικοινωνία με το κοινό.

v  Υπάρχει μια γενικότερη αντίληψη πως το ελληνικό κοινό δεν έχει εξοικειωθεί με τα ηλεκτρονικά ακούσματα, πόσο μάλλον με τον αγγλικό στίχο. Αλλά τα τελευταία χρόνια, οι τραγουδιστές με ασυνήθιστα ακούσματα έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον του. Όταν άρχισες να γράφεις ξένο στίχο ήξερες τις συνθήκες που επικρατούσαν στην χώρα μας ?

Ø  Για να είμαι ειλικρινής όχι, δεν το είχα σκεφτεί και επειδή από μικρή είχα περισσότερα ξένα ακούσματα από ότι ελληνικά, αυτό με συνεπήρε. Στα δεκαέξι μου είχα κάνει μια απόπειρα να γράψω ελληνικό στίχο αλλά δεν μου άρεσε το αποτέλεσμα.

Ø  Πιστεύω πως ο ελληνικός στίχος  είναι πολύ βαρύς σε σχέση με τον ξένο, δηλαδή πρέπει να είσαι ρεμπέτης που έχεις περάσει πολύ δύσκολες φάσεις στην ζωή σου και έχεις κάτι να πεις, αλλιώς καλύτερα να μην γράφεις καθόλου. 

v  Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει?

Ø  Οι κοντινοί μου άνθρωποι επειδή ξέρουν ότι πάντα πριν βγώ πάνω στην σκηνή έχω πολύ άγχος, με συμβουλεύουν να είμαι ήρεμη και χαλαρή και αυτό πραγματικά με βοηθά πάρα πολύ!!!

v  Ποιο ήταν το καλύτερο live έχεις κάνει στην Ελλάδα, σε σχέση με την ανταπόκριση του κοινού?

Ø  Ένα από τα πρώτα live που είχαμε κάνει και μου είχε αρέσει πολύ, ήταν σε ένα μαγαζί που λεγόταν <<Ανάμεσα>>. Το πρώτο μας άλμπουμ δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμη, επομένως το κοινό δεν γνώριζε τα τραγούδια μας. Παρόλα αυτά ήταν φοβερό γιατί χωρούσε μόνο εκατόν πενήντα άτομα και ήταν πραγματικά γεμάτο. Μάλιστα θυμάμαι ότι έβρεχε υπερβολικά πολύ. Το θυμάμαι γιατί, με είχε συγκινήσει. 

v  Στα live σε ενδιαφέρει η εξωτερική σου εμφάνιση ?

Ø  Δεν ξέρω… Για την ακρίβεια, μου αρέσει να φοράω άνετα ρούχα, έτσι ώστε να νιώθω άνετα πάνω την σκηνή.

v  Μιλάς με τον κόσμο στα live?

Ø  Εξαρτάται από το αν έχω μεθύσει! Μπορεί κάποιες φορές να κρατάω μια περίεργη στάση. Εξαρτάται από το live. Το καθένα είναι διαφορετικό .

v  Έχεις σκεφτεί ποτέ να πεις την ιστορία ενός τραγουδιού?

Ø  Δεν θεωρώ ότι υπάρχει λόγος να πω την ιστορία, εφόσον την αφηγούμαι μέσα από τα κομμάτια μου .


 Επιμέλεια: Μαρίνα Ντάφου