MANITAROCK
1) Πότε και πως γνωριστήκατε σαν συγκρότημα;
(Γιώργος): Όταν ήμασταν στο δημοτικό, εγώ με έναν φίλο μου είχαμε ένα ντουέτο και βγάλαμε τα πρώτα δικά μας τραγούδια. Έτσι λοιπόν ένας πρώτος μου ξάδερφος, αυτός που παίζει πλήκτρα, πήγε πήρε μια μελόντικα , εγώ που δεν έχω ιδέα από μουσική, είμαι αυτοδίδακτος, πήρα αυτοκόλλητα με αριθμούς, τα έβαλα πάνω στα πλήκτρα και του έγραψα ποια νούμερα να πατάει και πόσες φορές, αυτός σε ένα τέταρτο τα έμαθε τα κάλαντα. Έτσι ο Στέλιος έγινε το τρίτο μέλος του συγκροτήματος. Μετά από καιρό ήρθε ένας ομογενής από την Αμερική που έπαιζε ντραμς, αυτός έφερε μαζί του ντραμς και λέει παιδιά εγώ ψάχνω να κάνω συγκρότημα και έτσι έγινε το πρώτο μας συγκρότημα με τρεις γρεβενιώτες και έναν Αμερικανό. Αργότερα, γνωριζόμαστε με την Δέσποινα με την οποία γίναμε ζευγάρι αργότερα, τότε που είχε γίνει ένας σεισμός στα γρεβενά και μαζευτήκαμε όλοι σε ένα πάρκο, να τραγουδάει και δεν πίστευα στα αυτιά μου, αλλά η συνεργασία μας προέκυψε αργότερα, σε ένα χώρο που παίζαμε ελληνικά και κάναμε ντουέτο με την Δέσποινα , έτσι έγινε αυτός ο πυρήνας του σημερινού συγκροτήματος. Το επόμενο μέλος που προστέθηκε είναι ο γιος μου που παίζει ντραμς ο Δήμος, όταν άρχισε να μεγαλώνει κάτι χρειάστηκε σε μία εκδήλωση και εκείνος έπαιζε ντραμς οπότε ο Στέλιος , εγώ, η Δέσποινα και ο Δήμος γίναμε τετράδα και για πολύ καιρό παίζαμε έτσι. Οι αδελφοί Γκουντάν είναι ο ηχολήπτης και ο κιθαρίστας, με αυτούς μέσα στις μανιταρογιορτές, κάναμε μια τετράδα, μετά προστέθηκε ο Στέλιος, ο Θανάσης που έπαιζε τότε μαζί μας παραδοσιακά όργανα και ο ηχολήπτης μας. Συνεργαστήκαμε με δύο τούρκους μια χρονιά, ένας έπαιζε βιολί και ο άλλος κρουστά. Πολύ αργότερα προστέθηκε ο βιολιστής και τελευταίος ο μπασίστας. Τα τελευταία 5-6 χρόνια οι βασικοί είμαστε αυτοί. Εμείς δεν είμαστε επαγγελματίες, έχουμε και άλλες δουλειές, με αυτό ασχολούμαστε γιατί μας αρέσει πολύ.
2) Πώς σκεφτήκατε το όνομα Manitarock;
(Γιώργος): Δεν το σκεφτήκαμε εμείς, ένας φίλος μας το σκέφτηκε, εμένα με φωνάζανε όλο ροκ γιατί μόνο ροκ έπαιζα τότε και επειδή είμαι ο πρόεδρος των μανιταρόφιλων Ελλάδας, μια φορά μου λέει Μανιταροκ και μου άρεσε αυτό και λέει θα σε λέμε από εδώ και πέρα μανιταροκ και λέω δεν θα λέτε εμένα μόνο, θα λέτε όλη την μπάντα και συμφωνήσαμε, αν και αυτό που μας ταιριάζει είναι το πανηγυροκ.
3) Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την μουσική;
(Γιώργος): Η μάνα μου ήταν επαγγελματίας τραγουδίστρια, δηλαδή στους γάμους και στα πανηγύρια, πέρναν την μάνα μου να τραγουδάει και ο πατέρας μου έπαιζε νταούλι. Η μάνα μου με νανούριζε και ακούγοντας την εκπαιδεύτηκε το αυτί μου. Το πρώτο σχήμα που ήρθε από επαγγελματίες μουσικούς στο χωριό ήταν όταν ήμουν νήπιο, είχα καρφωθεί στην τζαμαρία να τους κοιτάω και να τους ακούω, είχα τρελαθεί και ενθουσιαστεί και επειδή στο χωριό δεν υπήρχε κανένα μουσικό όργανο, επινόησα το πρώτο μουσικό όργανο. Στην ραπτομηχανή της μάνας μου που ήταν ξύλινη βάση, έβαλα μια καρφίτσα και όταν ήταν πολύ μέσα καρφωμένη έβγαζε ψηλές συχνότητες και όταν χαλάρωνε τις έκανε χαμηλές και έτσι έβαλα σε μια σειρά καρφίτσες μία καρφωμένη πιο μέσα και μία πιο χαλαρά και έπαιζα τα κάλαντα. Το δεύτερο επιχείρησα να φτιάξω μια κιθάρα από σανίδα και η αδερφή του πατέρα μου που ήταν στην Ιταλία μου έφερε μια κιθάρα από εκεί.
(Δέσποινα): Εγώ ξεκίνησα με ξένη μουσική, μου άρεσε πολύ και τραγουδούσα μπλουζ. Είχα μπει σε ένα συγκρότημα όταν ήμουν περίπου 15 χρονών, στην πορεία πήγα για σπουδές, τραγούδησα ρεμπέτικα σε ταβέρνα έτσι για να βγάζω ένα μεροκάματο όσο ήμουν φοιτήτρια τότε, αργότερα με τον Γιώργο και τους Μανιταροκ είπα ακόμα πιο πολλά ροκ αλλά ταυτόχρονα πριν από 15 χρόνια περίπου ξεκίνησα και σπουδές στην βυζαντινή μουσική και πήρα και το δίπλωμα και τώρα ψέλνω κιόλας.
4) Σας επηρέασε η πανδημία θετικά ή αρνητικά σαν γκρουπ;
(Γιώργος): Σχεδόν δεν παίξαμε, μία συναυλία κάναμε τον Αύγουστο και αυτή είναι η δεύτερη. Μεταξύ μας δεν βρισκόμασταν για να παίξουμε δηλαδή σχεδόν δεν κάναμε τίποτα, πρόβες κάνουμε μιά φορά και αν, οπότε αυτοσχεδιάζουμε.
5) Στην αρχή όταν ξεκινήσατε, ποιο ήταν το πρότυπο σας;
(Δέσποινα): Όταν ήμουν μικρή και μάθαινα να τραγουδάω, άκουγα πάρα πολύ σμυρναίικη μουσική, Μαρίκα Παπαγκίκα μου άρεσε πάρα πολύ και αργότερα μου άρεσε η Μαρινέλλα και προσπαθούσα να κλέψω πάρα πολλά κόλπα από αυτά που έκανε.
(Γιώργος): Ενώ σε εμένα ήταν οι Led Zeppelin,οι Pink Floyd κα. Πολύ αργότερα όμως που άκουσα παραδοσιακή μουσική κατάλαβα ότι και αυτό που μου άρεσε από αυτά τα συγκροτήματα ήταν η βάση της πεντατονίας.
6) Ποια είναι η εμπειρία σας με τις ηχογραφήσεις;
(Γιώργος): Οι ηχογραφήσεις που κάναμε ήταν εντελώς της πλάκας, δηλαδή σε ένα απόγευμα γράψαμε 12 τραγούδια και τα κυκλοφορήσαμε. Τώρα τελευταία λέμε να τελειώσουμε ένα δεύτερο τραγούδι σε στούντιο για να έχουμε καλό ήχο.
7) Μπορείτε να ανταπεξέλθετε οικονομικά μόνο από το συγκρότημα;
(Γιώργος): Εμάς δεν μας ενδιαφέρει το οικονομικό κομμάτι, παίζουμε συστηματικά στις γιορτές μανιταριού σε όλη την Ελλάδα, εκεί όμως δεν παίρνουμε αμοιβή, είμαστε μέλη του συλλόγου και το κάνουμε όπως το κάνουμε και στην παρέα μας.
8) Ποια θα θεωρούσατε την καλύτερη στιγμή στην καριέρα σας;
(Γιώργος): Είναι πολλές στιγμές που αλλάζουν. Εκείνη τη στιγμή το θεωρούμε τέλειο την άλλη μπορεί και όχι. Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι το σύνολο της διαδρομής και της πορείας με όλα και θετικά και αρνητικά.
9) Με ποια λέξη θα χαρακτηρίζατε ο ένας τον άλλο;
(Δέσποινα): Αυθόρμητο και πραγματικά ταλαντούχο δηλαδή εμπνευσμένο.
(Γιώργος): Και όπως τραγουδάει η Δέσποινα και όπως ψέλνει για μένα είναι μια αγγελική φωνή που αυτό δείχνει και μια αγγελική ψυχή.
Στην συνέντευξη συμμετείχαν οι μαθητές: Δέσποινα Μαντά, Ειρήνη Αθανασοπούλου, Ανδρονίκη Βότση, Δάφνη Δρόσου, Κορνηλία Γρούδου και Αγγελική Πετροπούλου
