Πέμπτη 6 Ιουλίου 2023

Piandaemonium στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων

Χθες, Τετάρτη 5/7/2023, η ομάδα των Piandaemonium, παρουσίασαν έργα των John Psathas και Δημήτρη Οικονόμου στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων. Η παράσταση ήταν πολύ διαφορετική από τις υπόλοιπες παραστάσεις των Piandaemonium, με προβολή από προτζέκτορα και χρήση ηχητικών εφέ παράλληλα με τη σύνθεση για τα πιάνα.



Το πρώτο έργο που ακούσαμε με τίτλο "And then there was light" έχει γράψει ο Δημήτρης Οικονόμου και παίχτηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα. (Κείμενο από το φυλλάδιο): "Με επιρροές από την ηλεκτρονική μουσική, το έργο And then there was light του Δημήτρη Οικονόμου περιγράφει φαινόμενα που βασίζονται σε στοιχεία της φύσης. Η σταδιακή εξέλιξη και μεταμόρφωση της υφής παραλληλίζεται με αναπόφευκτες αλυσιδωτές και μη αναστρέψιμες αντιδράσεις που καταστρέφουν ή αποκρυσταλλώνουν το μουσικό υλικό."

Το έργο διήρκησε 14 λεπτα και πρόλαβε να δημιουργήσει όλων των ειδών τα συναισθήματα. Χωρισμένο σε τρία μέρη: Second Rain, Void Echoes και The Stars. Λειτούργησε πολύ καλά και σαν ''εισαγωγή" στο δεύτερο κομμάτι.

Το δεύτερο έργο του John Psathas με τίτλο Voices at the End, είναι ουσιαστικά χωρισμένο σε 5 μέρη: Prologue.Mitote - Part 1. Buisiness as Usual - Part 2. The Great Unravelling - Part 3. The Great Turning - Epilogue.Chrysalis . (Κείμενο από το φυλλάδιο): "Το έργο Voices at the End του Νεοζηλανδού συνθέτη ελληνικής καταγωγής John Psathas (Γιάννης Ψαθάς) αποτελεί παραγγελία του διάσημου Piano Circus το 2018. Το έργο βασίζεται στην ταινλια ντοκυμαντέρ Planetary της ακτιβίστριας Joanna Macy, Ph.D. και πραγματεύεται στην κλιματική κρίση. Έξι πιανίστες παίζουν ζωντανά σε προηχογραφημένη ψηφιακή υπόκρουση, ενώ ταυτόχρονα προβάλλεται βίντεο σχετικό με κάθε μέρος.". Διήρκησε 40 λεπτά και έχει παιχτεί συνολικά 3 φορές σε όλο τον κόσμο. Μπορείτε να το ακούσετε εδώ.

Το συγκεκριμένο έργο είχε αφήγηση σε κάποια από τα μέρη πράγμα όχι και τόσο συνηθισμένο, αλλά σίγουρα ενδιαφέρον. Σε πολλά σημεία που εστιάζονταν μόνο στα πιάνα ή μόνο στην ηχογράφιση, εντυπωσιαζόμουν με το πόσο συγχρονισμένοι ήταν οι μουσικοί μεταξύ τους αλλά και με τους ήχους. Πως γίνεται μετά από 10 λεπτά παιξίματος, 6 μεμονωμένοι πιανίστες να συγχρονίζονται άψογα με μία ηχογράφιση με απλούς ήχους της φύσης και μεταξύ τους; Το βρίσκω αξιέπαινο.

Προσωπικά και τα δύο έργα μου θύμιζαν κινηματογραφική μουσική. Υπήρχαν σημεία που δεν καταλάβαινα και που θεωρούσα οτι δεν ταίριαζαν με την υπόλοιπη σύνθεση (στο δεύτερο έργο), αλλά αυτό είναι προσωπική μου άποψη και ο καθένας λαμβάνει διαφορετικά τα μηνύματα. Στο τέλος του προγράμματος, παίχτηκε και η "Μπαλάντα" του Χρήστου Παπαγεωργίου, που ήταν και το μόνο κομμάτι της βραδιάς που έπαιζαν οι 12 πιανίστες μαζί.

Συνολικά στο θέατρο δεν μαζεύτηκαν πάνω από 200 άτομα (ούτε το 1/4 του θεάτρου) πράγμα λυπηρό. Η προσπάθεια των μουσικών είναι τεράστια και πρέπει να ανταμείβεται. Ακόμη και αν το κοινό δεν έχει συνηθίσει σε τέτοια ακούσματα, δεν βγαίνεις χαμένος από το να δοκιμάσεις κάτι καινούργιο. Η καλοκαιρινή ατμόσφαιρα του χώρου κάνει την εμπειρία πολύ ευχάριστη και το εισιτήριο δεν είναι απαγορευτικό.

Σήμερα, Πέμπτη 6/7/2023 και ώραι 21.00 θα πραγματοποιηθεί η δεύτερη και τελευταία παράσταση στο Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων και είναι μια καλή ευκαιρία για όσους θέλουν να ακούσουν κάτι διαφορετικό.



 

Στη Γειτονιά του Φοίβου Δεληβοριά

Την Τετάρτη 27 Μαρτίου ο Φοίβος Δεληβοριάς εμφανίστηκε στη Misirlou Live Stage και εμείς δεν χάσαμε την ευκαιρία για να πάρουμε μια ακόμα συ...