Συνέντευξη Nightstalker

 NIGHTSTALKER

Οι nightstalker είναι ένα ροκ συγκρότημα το οποίο εμφανίστηκε το 1989 και αποτελείται από τον Αργύρη Γαλιατσάτο, τον Αντρέα Λάγιο , τον Τόλη Μότσιο και τον Ντίνο Ρούλο. Από τότε έχουν κάνει Έλληνες και ξένους να τραγουδάνε τα τραγούδια τους και μετράνε χρόνια επιτυχιών. Σίγουρα κανείς δεν πρέπει να τους βάλει ταμπέλες για την μουσική τους καθώς θα τους νευριάσει όπως έχουν δηλώσει και οι ίδιοι (nightstalkerband.com). Το Σάββατο 9/4/2022 είχαμε την τύχη να μιλήσουμε με τον Αντρέα (μπασίστα) πριν την συναυλία τους την ίδια μέρα όπου ήταν sold out. 

1) Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με την μουσική και πότε περίπου ήταν;

 - Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε η μουσική, δηλαδή άκουγα κάτι στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση και τρελαινόμουνα. Οπότε μετά όταν μεγάλωσα με κέρδισε η ροκ μουσική και η heavy metal. Όσον αφορά το παίξιμο, όπως είπα μου άρεσε να ακούω ροκ μπάντες, και έτυχε να ακούω Iron Maiden, όπου ο μπασίστας είναι ο Steve Harris ο οποίος είναι φοβερός μπασίστας, και είδα ότι το μπάσο σε μια μέταλ μπάντα είναι πρώτο όργανο και απλά μου έκανε εντύπωση.

2) Πώς γνωριστήκατε μεταξύ σας;

  - Εγώ με τον Αργύρη, που είμαστε από τους πρώτους, γνωριστήκαμε επειδή ο Αργύρης είχε ένα στούντιο στα Εξάρχεια όπου έκαναν εκεί κάποιες μπάντες πρόβες, και ήταν ένας τύπος που έκανε ένα πρότζεκτ για να παίξει σε ένα live, και πήρε εμένα να παίξω μπάσο και τον Αργύρη να παίξει ντραμς. Τον Τόλη τον γνώρισα πολύ αργότερα, πρέπει να ήταν γνωστός του Αργύρη. Τον Ντίνο τον είχα δει σε μπάντες που έπαιζε.

3) Πώς προέκυψε η ιδέα για την δημιουργία του συγκροτήματος σας;

 - Αυτό δεν μπορώ να σας το πω γιατί ο Αργύρης ήταν ο πρώτος και εγώ ο δεύτερος. Κοίταξε να δεις, όταν σου αρέσει η μουσική και ξέρεις ένα όργανο, θέλεις να κάνεις μπάντα. Φαντάζομαι δεν είμαστε οι μοναδικοί. Είτε το κάνεις επαγγελματικά, είτε από χόμπι, όλοι κάνουν κάτι τέτοιο στην ζωή τους.

4) Το όνομα του συγκροτήματος σας είναι Nightstalker,πώς προέκυψε αυτό;

  

- Έψαχνε ο Αργύρης για όνομα στο λεξικό, και λέει ΑΥΤΟ. Κάπως έτσι, ήταν λίγο τυχαίο

5) Ποια είναι η κύρια πηγή έμπνευσής σας;

  - Τα πάντα στη ζωή που βιώνεις, ας πούμε εμείς δουλεύουμε σε ροκ φόρμες από την αρχή, άλλα όλη αυτή η φάση του rock n´ roll, δεν είναι μόνο ένα είδος μουσικής αλλά είναι και ένας τρόπος ζωής. Οπότε μέσα σε αυτό τον τρόπο ζωής, εμπνέεσαι για να δημιουργήσεις μουσική.

6) Ποιος δικός σας δίσκος και ποιο κομμάτι σας είναι το αγαπημένο σας;

  Σαν δίσκο μπορώ να βάλω το Use ,και για κομμάτι θα πω το Cursed από το τελευταίο μας άλμπουμ.

7) Γενικά, ποια ήταν η εμπειρία ηχογράφησης των δίσκων και στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό;

 - Στην αρχή δεν έχει εμπειρία. Πηγαίνεις εκεί, μπαίνεις μέσα και στο λένε τι να κάνεις. Εμείς όταν ξεκινήσαμε, ήταν όλα αναλογικά δεν υπήρχε τίποτα ψηφιακό, δεν υπήρχαν υπολογιστές μέσα στο στούντιο, μόνο κάποια ψηφιακά εφέ είχαν βάλει. Στην πορεία μάθαμε πώς να κάνουμε τις παραγωγές μόνοι μας, όπως κάνουμε και τώρα. Μπαίνουμε μέσα στο στούντιο και ξέρουμε ακριβώς τι να κάνουμε.

8) Πώς ήταν η μετάβαση στο ψηφιακό σύστημα;

  - Στην αρχή άρεσε πολύ, γιατί ήταν κάτι εύκολο, καθαρό και εντυπωσιακό. Εκεί κέρδισε το ψηφιακό, στο ότι είναι πιο καθαρό από το αναλογικό. Μετά από λίγο, κατάλαβε ο κόσμος ότι δεν είναι αυτό. Παρόλο που είναι όντως τέλειο, κάτι δεν πάει καλά, και στην ουσία αυτό που δεν πάει καλά είναι ότι το αναλογικό είναι πιο κοντά στην φύση από το ψηφιακό.

9) Ποια ήταν μια από τις αγαπημένες σας στιγμές στην μέχρι τώρα καριέρα σας;

  - Πολλές, έχουν υπάρξει σε συναυλίες και πολλές στην δημιουργία του κομματιού.

10) Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια για την μπάντα;

  - Τώρα αυτό τον καιρό έχουμε να κάνουμε πολλές επανακυκλοφορίες, γιατί όλα αυτά τα χρόνια είχαμε υπογράψει συμβόλαια με διάφορα labels, τώρα στην περίοδο της καραντίνας τα μαζέψαμε, και θα τα επανακυκλοφορήσουμε γιατί ο κόσμος ζητάει παλαιότερα άλμπουμ. Σιγά σιγά συνθέτουμε και καινούργια κομμάτια, αλλά δεν βιαζόμαστε.

11) Πώς σας επηρέασε η καραντίνα;

  - Ήταν πολύ χάλια γιατί δεν μπορούσαμε καν να συναντηθούμε για να παίξουμε μουσική, το οποίο μας κούρασε πάρα πολύ. Ο καθένας στο σπίτι του έφτιαχνε πραγματάκια ,αλλά μέχρι εκεί.

12) Παρατηρείτε αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει ο κόσμος την μουσική σας από όταν αρχίσατε εώς σήμερα;

  - Βέβαια, όταν ξεκινήσαμε ,αρχές δεκαετίας 90, παίζαμε ένα είδος μουσικής που δεν μπορούσαν να το κατηγοριοποιήσουν. Λέγαν ότι είναι μέταλ, ενώ δεν ήταν. Με τα χρόνια δημιουργήθηκε μια μουσική σκηνή που την ονόμασαν stone rock, που εμείς ήμασταν από τις πρώτες μπάντες που στην αρχή μας χαρακτήριζαν alternative. Ενώ τώρα που τον έχει γνωρίσει ο κόσμος αυτό τον ήχο, οπότε είναι εξοικειωμένος. 

13) Επιβιώνετε οικονομικά μόνο μέσω της μπάντας ή έχετε κάποια παράλληλη ασχολία;

 - Ευτυχώς έχουμε καταφέρει να επιβιώνουμε οικονομικά μόνο μέσω της μπάντας. Παλαιότερα, προσωπικά, έκανα μια part time δουλειά. Ο Τόλης δούλευε κανονικά σαν λογιστής. Τώρα είναι πιο δύσκολα, γιατί μπορεί να κάνεις συναυλίες και να πάνε όλα καλά, και μετά από τρεις μήνες να μην έχεις τίποτα.

Την συνέντευξη πήραν οι μαθητές: Ανδρονίκη Βότση, Δέσποινα Μαντά, Μαργαρίτα Κουρτέση και Χαράλαμπος Παπαδόπουλος. 

Αφιέρωμα στον Νίκο Κυπουργό!

           

    

Ο Νίκος Κυπουργός είναι ένας γνωστός Έλληνας μουσικοσυνθέτης, που έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Το έργο του περιλαμβάνει μουσική και τραγούδια για θέατρο και κινηματογράφο. Με αφορμή, λοιπόν, το μουσικό φεστιβάλ ''Ξάνθη, πόλις ονείρων'' που διευθύνει και φέτος ο ίδιος, κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Νίκο Κυπουργό.

 

Έχει τελειώσει τη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια φοίτησε στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών. Είχε ασχοληθεί όμως σε μικρότερη ηλικία με μαθήματα κιθάρας, πιάνου, θεωρίας...(μελέτησε αρμονία, αντίστιξη, φούγκα, σύγχρονες τεχνικές και δωδεκάφθογγο σύστημα!!)

              

Συνεργάστηκε με το Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι σε μία σειρά εκπομπών  που εξερευνούσαν τη σύγχρονη μουσική, τη μουσική άλλων πολιτισμών και την  εξωανθρώπινη μουσική (1975-1974).Επίσης, από το 1977 που συμμετείχε στην μουσική σειρά εκπομπών ''Εδώ Λιλιπούπολη'' συνέθεσε πολλά από τα τραγούδια.

 

Εδώ Λιλιπούπολη (1977)

                                                                

Το 1979 πήρε υποτροφία του ιδρύματος Α.Ωνάση συνέχισε τις μουσικές σπουδές του στο Παρίσι και παρακολούθησε μαθήματα μουσικής και σύνθεσης.

Τη δεκαετία του 80' δίδαξε σε ωδεία στην Αθήνα και ασχολήθηκε με τη φωνητική μουσική, την ορχηστρική μουσική, τη μουσική δωματίου και τη μουσική για χορό. Ξεκίνησε τότε και η σχέση του με τη μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο με την οποία βραβεύτηκε πολλές φορές αργότερα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έγραψε επίσης και  μουσική για 55 ταινίες μεγάλου μήκους (πάλι, ελληνικές και ξένες!)

Έχει ασχοληθεί αρκετά με την σχέση των παιδιών με τη μουσική μέσω του ραδιοφώνου, του  θεάτρου, της δισκογραφίας και της εκπαίδευσης.

Όσον αφορά το φεστιβάλ ''πόλις ονείρων'', ο Νίκος Κυπουργός είναι υπεύθυνος για την ενορχήστρωση των κομματιών και την διεύθυνση από το 2015. Έχει αναφέρει σε  συνέντευξή του ότι θεωρεί τα μουσικά σχολεία ''τη σημαντικότερη μεταρρύθμιση στην παιδεία''. Αναφέρει επίσης ότι ακούει τα πάντα, ''και τα καλά και την σαβούρα. Είμαι λάτρης των επιμειξιών στη μουσική''. Το θέμα στο φετινό φεστιβάλ, λοιπόν, είναι  ''όταν το σύγχρονο αγκαλιάζει το παραδοσιακό''.

 

Φεστιβάλ ‘’πόλις ονείρων’’ 2019

                                                        

Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη στο αρχείο με τις φωτογραφίες, στην ιστοσελίδα του Νίκου Κυπουργού (nikoskypourgos.com) όπου υπάρχουν φωτογραφίες από διάφορες συνεργασίες του με άλλους μεγάλους καλλιτέχνες όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Διονύσης Σαββόπουλος και  άλλοι. Επίσης υπάρχουν φωτογραφίες από τις διάφορες συναυλίες (μαζί και του φεστιβάλ) και η αναλυτική δισκογραφία του.

Μάνος Χατζιδάκις-Νίκος Κυπουργός (1975)

Διονύσης Σαββόπουλος- Νίκος Κυπουργός (2014)

 

Δώρος  Δημοσθένους-Νίκος Κυπουργός  (2010)

πηγές :  wikipedia.org/wiki/Νίκος_Κυπουργός                          

             nikoskypourgos.com

             www.facebook.com/Nikos-Kypourgos

             www.kathimerini.gr  (συνέντευξη)

 

 

Από τις μαθήτριες Πετροπούλου Αγγελική και Καθηνιώτη Ολυμπία

Bazooka

Στις 26 Μαρτίου πήραμε συνέντευξη από τους Bazooka, ένα γκρουπ τεσσάρων μουσικών ποστ πανκ από τον Βόλο

(Ξάνθος Παπανικολάου: φωνή, κιθάρα, Βασίλης Τζελέπης: κιθάρα, Άρης Ράμμος: μπάσο, Γιάννης Βούλγαρης: ντραμς).

Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ασχολείστε με την μουσική;

Γιάννης: Εμείς όλοι μαζί ξεκινήσαμε να παίζουμε απ’ τα 14-16

Ξάνθος: Εγώ 15-16

Ποιες ήταν οι σπουδές σας πάνω στην μουσική;

Ξάνθος: εγώ έκανα ένα χρόνο κλασική κιθάρα και μετά το παράτησα. Ήθελα να μάθω κιθάρα για να γράφω κομμάτια, ροκ και τέτοια. 

Γιάννης: Εγώ έκανα, όχι σε ωδείο, μαθήματα. Για λίγο βέβαια. Δεν έδινα πολλή σημασία στις ασκήσεις. Απλά έπαιζα με το στερεοφωνικό στο τέρμα. [γέλια]

Πιστεύετε ότι θα είχατε καταφέρει να φτάσετε εδώ που είστε τώρα αν δεν είχατε πάει στην Αθήνα;

Γιάννης: Δύσκολα.

Ξάνθος: Γενικά μιλώντας, πλέον με το ίντερνετ μπορείς και από μικρότερες πόλεις δεν χρειάζεται να πας στην μεγάλη πόλη για να κάνεις…

Γιάννης: Πλέον γίνεται, μια μπάντα απ’ τον Βόλο πλέον μπορεί να ανοιχτεί.

Ξάνθος: Αλλά όταν ήμασταν εμείς το ίντερνετ ακόμα ήτανε χλιαρό. Είχε λίγο το Myspace, ξέρω γω, κι αυτό όχι πολύ έντονα. 

Γιάννης: Και παίζει και δίκτυο στην Αθήνα. 

Ξάνθος: Ναι έπρεπε να πας στην πιο μεγάλη πόλη για να βρεις κόσμο, liveάδικα, να παίξεις. Οπότε μας βοήθησε, ναι. Στο Βόλο δύσκολα θα κάναμε αυτό που κάνουμε τώρα.

Πώς ήταν η εμπειρία σας από το πρώτο σας live;

Γιάννης: Ανατριχιαστική.

Ξάνθος: Εγώ είχα χεστεί πάνω μου στο πρώτο live. Φοβόμουν. Είχα άγχος. Ωραία ήταν γενικά το πρώτο live. Ήμασταν λίγο πιο χύμα, δεν ξέραμε και τόσο πολύ τι κάναμε ακριβώς, απλά είχαμε πάρα πολλή όρεξη να παίζουμε μουσική. 

Πώς σας επηρέασε η καραντίνα;

Άρης: Εγώ κάτι κιλά πήρα, τώρα δεν ξέρω τα υπόλοιπα.

Βασίλης: Εγώ έχασα λίγα.

Γιάννης: Εγώ πήρα σίγουρα.

Ξάνθος: Όσον αφορά το συγκρότημα πολύ άσχημα, βασικά. Δηλαδή σταματήσαμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε…

Γιάννης: Δεν παίζαμε καθόλου.

Ξάνθος:... να κάνουμε live, συναυλίες, περιοδείες. Αφιερωθήκαμε πιο πολύ στη δημιουργία του καινούριου μας δίσκου, πρόβες και… Ρίξαμε εκεί το βάρος, κυρίως. Και οικονομικά μας είχε επηρεάσει όλους. Η στήριξη γενικά από το κράτος δεν υπήρχε για τους μουσικούς και όχι μόνο για τους μουσικούς, γενικότερα, αλλά μιας και μιλάμε για μουσικούς τώρα. 

Πόσο καιρό θα κρατούσε μία περιοδεία προ covid;

Γιάννης: Ένα ελληνικό tour μέχρι μία εβδομάδα να πήγαινε. Παραπάνω νομίζω δύσκολα. 

Ξάνθος: Έχουμε κάνει και δεκαήμερο.

Πόσες μέρες τον χρόνο ήσασταν σε περιοδεία;

Ξάνθος: Ανάλογα την χρονιά. Υπήρχαν χρονιές που έχουμε βγει συνολικά δύο μήνες Ευρώπη. Βγαίναμε ένα μήνα ξέρω γω, χειμώνα, ένα μήνα άνοιξη και μετά ότι live κάναμε στην Ελλάδα, διάσπαρτα στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, στα νησιά κάνα φεστιβάλ το καλοκαίρι. Οπότε δεν είναι ότι λείπαμε όλο τον χρόνο, ξέρεις, δύο μήνες συνολικά Ευρώπη και τα ελληνικά. Υπήρχαν χρονιές που δεν βγήκαμε καν εξωτερικό, κάναμε κυρίως Ελλάδα, γράψαμε δίσκο, ηχογραφήσαμε. Οπότε είναι ανάλογα την χρονιά, κάθε φορά δεν είναι στάνταρ το πόσο θα παίξουμε έξω ή γενικά.

Πρώτα γράφετε την μουσική ή τους στίχους;

Ξάνθος: Κυρίως πρώτα την μουσική και μετά τους στίχους. Δηλαδή μια ιδέα που μου αρέσει στην κιθάρα ας πούμε θα βάλω από πάνω φωνητικά, δεν θα γράψω στίχους και θα πω ωπ σε αυτούς τους στίχους θέλω να κάνω μουσική. Πολύ σπάνια

Στα πρώτα δύο σας άλμπουμ οι στίχοι ήταν στα αγγλικά. Πώς αποφασίσατε στα επόμενα να γράφετε στα ελληνικά;

Ξάνθος: Είχαμε κάνει μια περιοδεία στην Αμερική με ένα συγκρότημα αμερικάνικο και θυμάμαι που ήμασταν εμείς στο βαν και μιλούσαμε πάντα μεταξύ μας στα ελληνικά και ανεβαίναμε στην σκηνή και παίζαμε στα αγγλικά και αυτοί μιλούσαν στα αγγλικά και ανέβαιναν στην σκηνή και παίζανε στα αγγλικά. Άρχισε να μου φαίνεται λίγο χαζό που εμείς μιλάμε ελληνικά και να ανεβαίνουμε πάνω και τραγουδάμε στα αγγλικά. Μου φαινόταν ότι κάνουμε θέατρο, δεν λέμε κάτι μέσα απ’ την ψυχή μας. Και ακούγαμε εκείνη την περίοδο και ελληνικές μπάντες και τέτοια σιγά σιγά, γιατί παλιότερα δεν ακούγαμε και ήταν κάπως όλη μαζί αυτή η φάση. Δηλαδή ο συνδυασμός για εμένα της εμπειρίας του να περιοδεύω στην Αμερική και να βλέπω τους αγγλόφωνους να τραγουδάνε στη γλώσσα τους, σκέφτηκα ότι κι εγώ που μιλάω στα ελληνικά θέλω να τραγουδάω στα ελληνικά.

Ποιες ήταν οι πρώτες σας επαφές με την μουσική;

Βασίλης: Εμάς αυτό που μας άρεζε ήταν οι Nirvana. Αυτό μας ένωσε σαν μουσικούς.

Άρης: Και αυτή η συμπεριφορά ότι κουμπώνουμε ενισχυτές, το βάζουμε τέρμα, παίζουμε.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι από αυτά που έχετε γράψει εσείς;

Βασίλης: Η Ζούγκλα

Άρης: Η Βραδινή Βάρδια

Ξάνθος: Το επεξεργάζομαι

Γιάννης: Ντάξει, κούραση [γέλια]

Ξάνθος: Δεν μου ‘ρχεται.

Πιστεύετε πως ωφελεί τον χώρο ο τρόπος που διανέμεται σήμερα η μουσική; Δηλαδή το γεγονός ότι όλα έχουν γυρίσει σε streaming.

Γιάννης: Αυτό ακόμα μένει να αποδειχτεί. Γιατί είναι αρκετά νέος τρόπος και θεωρώ ότι δίνει μια ελευθερία στους καλλιτέχνες, χωρίς κάποιες ουσιαστικές απολαβές για να πουν ότι στηρίζουν αυτό που κάνουν, αλλά τουλάχιστον υπάρχει η δυνατότητα οι καλλιτέχνες που ξεκινάνε τώρα να έχουν ένα μεγαλύτερο κοινό, ας πούμε. Δηλαδή αν κάτι ανακαλυφθεί μέσω streaming ή οτιδήποτε και κυκλοφορήσει σε κάποιους κύκλους βοηθάει τον καλλιτέχνη με έναν τρόπο να ακουστεί η μουσική του χωρίς να πρέπεi…

Ξάνθος: Είναι λίγο DIY. Από μόνος σου.

Γιάννης: Ναι, δεν χρειάζεται να ξοδέψεις λεφτά για να κόψεις CD ή βινύλια που είναι αρκετά μεγάλο κόστος, άρα, έστω κι απ’ το ίντερνετ, μόνος σου μπορείς να αναλάβεις το πρόμο σου και να προσπαθήσεις να βγεις προς τα έξω. 

Σε μία συνέντευξή σας είχατε πει πως αν ζούσαμε σε μια ιδανική κοινωνία δεν θα είχατε την ανάγκη να γράφετε μουσική. Πώς θα ορίζατε αυτήν την ιδανική κοινωνία;

Γιάννης: Κάτσε μου πετάς βαριές τώρα… Αυτή η άποψη βασίζεται σε δικό μου βίωμα, στο ότι η μουσική για μένα είναι ένας τρόπος ψυχοθεραπείας για να εκφράσω κάποια πράγματα.

Ξάνθος: Οπότε μετά αν ήταν θεραπευμένος δεν θα χρειαζόταν θεραπεία. [γέλια]

Γιάννης: Το οποίο δεν ισχύει απόλυτα γιατί οι τέχνες δεν ήταν μόνο για τους βασανισμένους, ήταν και για ανθρώπους που απλά είχανε τον χρόνο και την όρεξη να το εξελίξουν και να πάνε μπροστά…Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι τέτοιο [ιδανική κοινωνία]

Ξάνθος: Όσο αφελές και να ακούγεται για εμένα ιδανικό θα ήταν να μην υπάρχει πόλεμος καταρχάς και από εκεί και πέρα την βλέπουμε την ιδανική κοινωνία. Το θεωρώ γελοίο…

Γιάννης: Επίκαιρο. Σωστός

Ξάνθος:... που πολεμάει ακόμα η ανθρωπότητα για εγωισμούς δύο και τριών ηλίθιων ατόμων, ας πούμε, οι οποίοι δεν ξέρουνε καν ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουν και δεν θα ζούνε και όλο αυτό που κάνουν είναι μάταιο και παίρνουν στα χέρια τους και ζωές άλλων ανθρώπων. Πραγματικά είμαστε το μόνο ζώο που μπορούμε να γίνουμε τόσο ζώο. 

Μαίρη Τσισμετζή, Απόστολος Κουρτίδης