Bazooka

Στις 26 Μαρτίου πήραμε συνέντευξη από τους Bazooka, ένα γκρουπ τεσσάρων μουσικών ποστ πανκ από τον Βόλο

(Ξάνθος Παπανικολάου: φωνή, κιθάρα, Βασίλης Τζελέπης: κιθάρα, Άρης Ράμμος: μπάσο, Γιάννης Βούλγαρης: ντραμς).

Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ασχολείστε με την μουσική;

Γιάννης: Εμείς όλοι μαζί ξεκινήσαμε να παίζουμε απ’ τα 14-16

Ξάνθος: Εγώ 15-16

Ποιες ήταν οι σπουδές σας πάνω στην μουσική;

Ξάνθος: εγώ έκανα ένα χρόνο κλασική κιθάρα και μετά το παράτησα. Ήθελα να μάθω κιθάρα για να γράφω κομμάτια, ροκ και τέτοια. 

Γιάννης: Εγώ έκανα, όχι σε ωδείο, μαθήματα. Για λίγο βέβαια. Δεν έδινα πολλή σημασία στις ασκήσεις. Απλά έπαιζα με το στερεοφωνικό στο τέρμα. [γέλια]

Πιστεύετε ότι θα είχατε καταφέρει να φτάσετε εδώ που είστε τώρα αν δεν είχατε πάει στην Αθήνα;

Γιάννης: Δύσκολα.

Ξάνθος: Γενικά μιλώντας, πλέον με το ίντερνετ μπορείς και από μικρότερες πόλεις δεν χρειάζεται να πας στην μεγάλη πόλη για να κάνεις…

Γιάννης: Πλέον γίνεται, μια μπάντα απ’ τον Βόλο πλέον μπορεί να ανοιχτεί.

Ξάνθος: Αλλά όταν ήμασταν εμείς το ίντερνετ ακόμα ήτανε χλιαρό. Είχε λίγο το Myspace, ξέρω γω, κι αυτό όχι πολύ έντονα. 

Γιάννης: Και παίζει και δίκτυο στην Αθήνα. 

Ξάνθος: Ναι έπρεπε να πας στην πιο μεγάλη πόλη για να βρεις κόσμο, liveάδικα, να παίξεις. Οπότε μας βοήθησε, ναι. Στο Βόλο δύσκολα θα κάναμε αυτό που κάνουμε τώρα.

Πώς ήταν η εμπειρία σας από το πρώτο σας live;

Γιάννης: Ανατριχιαστική.

Ξάνθος: Εγώ είχα χεστεί πάνω μου στο πρώτο live. Φοβόμουν. Είχα άγχος. Ωραία ήταν γενικά το πρώτο live. Ήμασταν λίγο πιο χύμα, δεν ξέραμε και τόσο πολύ τι κάναμε ακριβώς, απλά είχαμε πάρα πολλή όρεξη να παίζουμε μουσική. 

Πώς σας επηρέασε η καραντίνα;

Άρης: Εγώ κάτι κιλά πήρα, τώρα δεν ξέρω τα υπόλοιπα.

Βασίλης: Εγώ έχασα λίγα.

Γιάννης: Εγώ πήρα σίγουρα.

Ξάνθος: Όσον αφορά το συγκρότημα πολύ άσχημα, βασικά. Δηλαδή σταματήσαμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε…

Γιάννης: Δεν παίζαμε καθόλου.

Ξάνθος:... να κάνουμε live, συναυλίες, περιοδείες. Αφιερωθήκαμε πιο πολύ στη δημιουργία του καινούριου μας δίσκου, πρόβες και… Ρίξαμε εκεί το βάρος, κυρίως. Και οικονομικά μας είχε επηρεάσει όλους. Η στήριξη γενικά από το κράτος δεν υπήρχε για τους μουσικούς και όχι μόνο για τους μουσικούς, γενικότερα, αλλά μιας και μιλάμε για μουσικούς τώρα. 

Πόσο καιρό θα κρατούσε μία περιοδεία προ covid;

Γιάννης: Ένα ελληνικό tour μέχρι μία εβδομάδα να πήγαινε. Παραπάνω νομίζω δύσκολα. 

Ξάνθος: Έχουμε κάνει και δεκαήμερο.

Πόσες μέρες τον χρόνο ήσασταν σε περιοδεία;

Ξάνθος: Ανάλογα την χρονιά. Υπήρχαν χρονιές που έχουμε βγει συνολικά δύο μήνες Ευρώπη. Βγαίναμε ένα μήνα ξέρω γω, χειμώνα, ένα μήνα άνοιξη και μετά ότι live κάναμε στην Ελλάδα, διάσπαρτα στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, στα νησιά κάνα φεστιβάλ το καλοκαίρι. Οπότε δεν είναι ότι λείπαμε όλο τον χρόνο, ξέρεις, δύο μήνες συνολικά Ευρώπη και τα ελληνικά. Υπήρχαν χρονιές που δεν βγήκαμε καν εξωτερικό, κάναμε κυρίως Ελλάδα, γράψαμε δίσκο, ηχογραφήσαμε. Οπότε είναι ανάλογα την χρονιά, κάθε φορά δεν είναι στάνταρ το πόσο θα παίξουμε έξω ή γενικά.

Πρώτα γράφετε την μουσική ή τους στίχους;

Ξάνθος: Κυρίως πρώτα την μουσική και μετά τους στίχους. Δηλαδή μια ιδέα που μου αρέσει στην κιθάρα ας πούμε θα βάλω από πάνω φωνητικά, δεν θα γράψω στίχους και θα πω ωπ σε αυτούς τους στίχους θέλω να κάνω μουσική. Πολύ σπάνια

Στα πρώτα δύο σας άλμπουμ οι στίχοι ήταν στα αγγλικά. Πώς αποφασίσατε στα επόμενα να γράφετε στα ελληνικά;

Ξάνθος: Είχαμε κάνει μια περιοδεία στην Αμερική με ένα συγκρότημα αμερικάνικο και θυμάμαι που ήμασταν εμείς στο βαν και μιλούσαμε πάντα μεταξύ μας στα ελληνικά και ανεβαίναμε στην σκηνή και παίζαμε στα αγγλικά και αυτοί μιλούσαν στα αγγλικά και ανέβαιναν στην σκηνή και παίζανε στα αγγλικά. Άρχισε να μου φαίνεται λίγο χαζό που εμείς μιλάμε ελληνικά και να ανεβαίνουμε πάνω και τραγουδάμε στα αγγλικά. Μου φαινόταν ότι κάνουμε θέατρο, δεν λέμε κάτι μέσα απ’ την ψυχή μας. Και ακούγαμε εκείνη την περίοδο και ελληνικές μπάντες και τέτοια σιγά σιγά, γιατί παλιότερα δεν ακούγαμε και ήταν κάπως όλη μαζί αυτή η φάση. Δηλαδή ο συνδυασμός για εμένα της εμπειρίας του να περιοδεύω στην Αμερική και να βλέπω τους αγγλόφωνους να τραγουδάνε στη γλώσσα τους, σκέφτηκα ότι κι εγώ που μιλάω στα ελληνικά θέλω να τραγουδάω στα ελληνικά.

Ποιες ήταν οι πρώτες σας επαφές με την μουσική;

Βασίλης: Εμάς αυτό που μας άρεζε ήταν οι Nirvana. Αυτό μας ένωσε σαν μουσικούς.

Άρης: Και αυτή η συμπεριφορά ότι κουμπώνουμε ενισχυτές, το βάζουμε τέρμα, παίζουμε.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι από αυτά που έχετε γράψει εσείς;

Βασίλης: Η Ζούγκλα

Άρης: Η Βραδινή Βάρδια

Ξάνθος: Το επεξεργάζομαι

Γιάννης: Ντάξει, κούραση [γέλια]

Ξάνθος: Δεν μου ‘ρχεται.

Πιστεύετε πως ωφελεί τον χώρο ο τρόπος που διανέμεται σήμερα η μουσική; Δηλαδή το γεγονός ότι όλα έχουν γυρίσει σε streaming.

Γιάννης: Αυτό ακόμα μένει να αποδειχτεί. Γιατί είναι αρκετά νέος τρόπος και θεωρώ ότι δίνει μια ελευθερία στους καλλιτέχνες, χωρίς κάποιες ουσιαστικές απολαβές για να πουν ότι στηρίζουν αυτό που κάνουν, αλλά τουλάχιστον υπάρχει η δυνατότητα οι καλλιτέχνες που ξεκινάνε τώρα να έχουν ένα μεγαλύτερο κοινό, ας πούμε. Δηλαδή αν κάτι ανακαλυφθεί μέσω streaming ή οτιδήποτε και κυκλοφορήσει σε κάποιους κύκλους βοηθάει τον καλλιτέχνη με έναν τρόπο να ακουστεί η μουσική του χωρίς να πρέπεi…

Ξάνθος: Είναι λίγο DIY. Από μόνος σου.

Γιάννης: Ναι, δεν χρειάζεται να ξοδέψεις λεφτά για να κόψεις CD ή βινύλια που είναι αρκετά μεγάλο κόστος, άρα, έστω κι απ’ το ίντερνετ, μόνος σου μπορείς να αναλάβεις το πρόμο σου και να προσπαθήσεις να βγεις προς τα έξω. 

Σε μία συνέντευξή σας είχατε πει πως αν ζούσαμε σε μια ιδανική κοινωνία δεν θα είχατε την ανάγκη να γράφετε μουσική. Πώς θα ορίζατε αυτήν την ιδανική κοινωνία;

Γιάννης: Κάτσε μου πετάς βαριές τώρα… Αυτή η άποψη βασίζεται σε δικό μου βίωμα, στο ότι η μουσική για μένα είναι ένας τρόπος ψυχοθεραπείας για να εκφράσω κάποια πράγματα.

Ξάνθος: Οπότε μετά αν ήταν θεραπευμένος δεν θα χρειαζόταν θεραπεία. [γέλια]

Γιάννης: Το οποίο δεν ισχύει απόλυτα γιατί οι τέχνες δεν ήταν μόνο για τους βασανισμένους, ήταν και για ανθρώπους που απλά είχανε τον χρόνο και την όρεξη να το εξελίξουν και να πάνε μπροστά…Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι τέτοιο [ιδανική κοινωνία]

Ξάνθος: Όσο αφελές και να ακούγεται για εμένα ιδανικό θα ήταν να μην υπάρχει πόλεμος καταρχάς και από εκεί και πέρα την βλέπουμε την ιδανική κοινωνία. Το θεωρώ γελοίο…

Γιάννης: Επίκαιρο. Σωστός

Ξάνθος:... που πολεμάει ακόμα η ανθρωπότητα για εγωισμούς δύο και τριών ηλίθιων ατόμων, ας πούμε, οι οποίοι δεν ξέρουνε καν ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουν και δεν θα ζούνε και όλο αυτό που κάνουν είναι μάταιο και παίρνουν στα χέρια τους και ζωές άλλων ανθρώπων. Πραγματικά είμαστε το μόνο ζώο που μπορούμε να γίνουμε τόσο ζώο. 

Μαίρη Τσισμετζή, Απόστολος Κουρτίδης