Συνέντευξη Βουκολική Διαταραχή

ΒΟΥΚΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ 

Η Βουκολική Διαταραχή είναι ένα συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη, το οποίο ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική. Διασκευάζουν τραγούδια τα οποία κυκλοφόρησαν πριν λίγα χρόνια. Αποτελείται από τον Φίλλιπο Φασούλα ( κλαρίνο - φωνή) , τον Χρήστο Παπά ( κρουστά ), τον Βασίλη Γιαννούση ( μπάσο ) και τον Γιώργο Σηφάκη ( λαούτο ). Την Κυριακή 27 Φεβρουαρίου μιλήσαμε μαζί τους και ο μήνας έκλεισε με μία απολαυστική συνέντευξη.

 1) Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη μουσική;

(Χρήστος Παπάς- κρουστά):

Ο πατέρας μου ήταν κρουστός (ντράμερ) και έτσι υπήρχαν μουσικά όργανα παντού τριγύρω και μπλέχτηκα με αυτά. Πήγα σε ωδείο κάπου στο γυμνάσιο και ο πατέρας μου ξεκίνησε να με παίρνει μαζί του και να παίζουμε παραδοσιακή μουσική παρέα. Είχαμε και μερικά σχήματα που παίζαμε και ροκ, ξένα πράγματα. Ήμουν κρουστός στο μουσικό πολύτροπο (το σχήμα μουσικών σπουδών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου) πάλι με τον πατερά μου που με πήρε κι έμενα για 10 -15 χρόνια, μέχρι που κάποια στιγμή μέσα από αυτό το δαιδαλώδες πράγμα γνώρισα τα παιδιά. Έπαιζα και σε κάποια σχήματα από δω κι από κει παραδοσιακά αλλά οργανώσαμε το 2017 το δικό μας το έργο.

(Φίλιππος Φασούλας- κλαρίνο/φωνή):

Εγώ είχα έναν μεγαλύτερο αδελφό που πήγαινε παραδοσιακή, έπαιζε λαούτο. Έτσι πρώτη φορά ήρθα σε επαφή με τα όργανα. Εκδήλωσα ενδιαφέρον από μικρός οπότε με έστειλαν οι γονείς μου και σε ωδείο.

(Βασίλης Γιαννούσης- μπάσο): 

Και εμένα από πρώτη δημοτικού με είχαν στείλει οι γονείς μου σε ωδείο. Είχα δοκιμάσει φλάουτο και κάποια στιγμή προς το λύκειο κιθάρα και από κει σιγά σιγά, μέσω της κιθάρας, έφτασα στο μπάσο.

2) Πως και ποτέ γνωριστήκατε;

(Φίλιππος Φασούλας):  Γνωριζόμασταν από παλιά, απ’ τη Θεσσαλονίκη, μέσα από παρέες επειδή ασχολούμαστε με αυτή τη μουσική. Είχαμε όλοι διαφορετικά σχήματα. Που και που παίζαμε μαζί σε διαφορές συνεργασίες. Κάποια στιγμή κάναμε ένα live στα πανεπιστήμια και είδαμε ότι έχουμε καλή χημεία, καλή ενεργεία και ότι πήγαινε καλά οπότε αποφασίσαμε αυτό το χαλαρό δίκτυο, που ήταν στην αρχή, να το κάνουμε κάτι πιο σταθερό, να κάνουμε μία μπάντα.

3) Πως σκεφτήκατε το όνομα σας;

(Φίλιππος Φασούλας): Πρόεκυψε από μια συζήτηση που είχαμε με ένα φίλο και -σαν ιδέα- εγώ το πρότεινα μετά στα παιδιά. Κανείς δεν ψηνόταν για αυτό το όνομα. Στο τέλος όμως πειστήκαμε όλοι ότι ήταν πολύ ωραίο. Έχει και πολλές ερμηνείες. Έχει το Βουκολικό στοιχείο, έχει πολλές μελωδίες που έρχονται από περιοχές αγροτικές, από την ύπαιθρο… έχει όμως και την διαταραχή γιατί η μουσική μας έχει και κάποια ηλεκτρικά στοιχειά, πιο αστικά, αλλά διαταραχή είναι και ο ήχος ο ίδιος. Δίνει και μια ελευθερία. Όταν λες βουκολική διαταραχή μπορείς να περάσεις το λάθος σαν άποψη και να ξεμπερδέψεις! Λες ότι υπάρχει μια διαταραχή σε αυτό και όλα καλά!

4) Γιατί επιλέξατε να διασκευάσετε παραδοσιακή μουσική;

(Ο Φίλιππος Φασουλάς ξεκίνησε με πιάνο και το γύρισε σε κλαρίνο και ο Βασίλης Γιαννούσης είναι πτυχιούχος στο φλάουτο και παίζει μπάσο στην μπάντα )

(Φίλιππος Φασούλας):

Η παραδοσιακή δεν μου άρεσε όταν ήμουν πιο μικρός αλλά μεγαλώνοντας μου κίνησε το ενδιαφέρον. Εγώ είχα ξεκινήσει με φλογέρα και συνέχισα με πιάνο -είχα παρατήσει το κλαρίνο και την παραδοσιακή- αλλά στις παρέες, στα γλέντια ήταν δύσκολο να υπάρξει πιάνο. Είχα όμως ένα παλιό κλαρίνο και το ξέθαψα και κάπως έτσι ξανά ξεκίνησα. Υπήρχε πολύ ανταπόκριση, πολύ διάθεση κι έμενα μου άρεσε παρά πολύ αυτό το είδος, που το είχα αφήσει. 

Νομίζω κάπως έτσι παρόμοια είναι τα πράγματα για όλους, εκτός από το Χρήστο που είχε επαφή συνέχεια λόγο του πατέρα του με τα παραδοσιακά και τα κρούστα. Και ο Βασίλης έκανε φλάουτο και άλλες κλασσικές σπουδές. Διαλέξαμε να εμβαθύνουμε σε αυτό το είδος, να το ψάξουμε λίγο, να δούμε και τι άλλο μπορεί να έχει γιατί υπήρχε ανταπόκριση από την παρέα και από τον κόσμο και εμείς ανακαλύπταμε καινούργια κομμάτια.

(Βασίλης): Να προσθέσω ότι δεν είπαμε ακριβώς ότι θα πάμε να κατασκευάσουμε παραδοσιακά κομμάτια όσο ότι πάμε να τα παίξουμε. Σταδιακά, όσο αρχίζεις να παίζεις και κάπως γίνονται πιο οικεία τα παραδοσιακά κομμάτια, βάζεις λίγα στοιχεία δικά σου, από πιο σύγχρονα μουσικά είδη και όργανα.

(Φίλλιπος): Έτσι αρχίζει εν τέλει και γίνεται η διασκευή, δεν ήταν κάτι το επιτηδευμένο αλλά προφανώς με διαφορετικές επιρροές από πολλά είδη μουσικής αλλάζει και ο τρόπος που τα ακούς και τα παίζεις.

(Χρήστος): Είναι παραδοσιακή μουσική του 2015-2020. Ακούς και παίζεις στο εδώ και στο τώρα. Εμείς έχουμε αυτή την εκδοχή, το κασοτάμπουρο (είναι της Μακεδονίας, το νταούλι με το πατίνι από πάνω και το σνερ) σε συνδυασμό με το μπάσο, που έχει μπει τα τελευταία 20 χρόνια, που από μόνο του δίνει έναν άλλο δρόμο. Πάνω σε αυτό, έρχεται και κουμπώνει το κλαρίνο, γίνεται το πάντρεμα, και το λαούτο μας έχει την ιδιαιτερότητα να είναι ηλεκτρικό. Δεν ήταν σε πρόγραμμα να γίνει η διασκευή έτσι, απλά υπήρχε ένας μουσικός σύγχρονος που έπαιζε λαούτο και ήθελε το λαούτο του να έχει αυτή τη δυνατότητα. Βρέθηκε έτσι να παίζει μουσική σε ένα σχήμα με παραδοσιακά και έβαλε αυτό το στοιχείο, ο άλλος έβαλε άλλο στοιχείο και κάπως έτσι βγήκε το αποτέλεσμα.

5) Με ποιους καλλιτέχνες θα θέλατε να συνεργαστείτε;

(Χρήστος): Με τον Justin Bieber (γέλιο). 

(Φίλιππος Φασούλας):Τώρα βγαίνουμε από μια διαδικασία αδράνειας μετά τον κορωνοϊό οπότε μόνο σε φανταστικό επίπεδο μπορούμε να απαντήσουμε. Θα θέλαμε ας πούμε με την Γωγώ Τσαμπά, τον Ίβο Παπάζοφ, τους 1000mods. Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει μια συνεργασία και με τον Μπάμπη Πατμανίδη, τον Κώστα Μπίγαλη, την Πολίνα, την Μαντώ… όλα αυτά στα διαταραγμένα πάντα. Στο παραδοσιακό με τον Σταύρο Παζαρέτζη!

Η παράδοση πάντως μπορεί να συνδεθεί και με αλλά είδη, πιο σύγχρονα.

(Χρήστος): Εμείς κάναμε μια περιοδεία με τους Κοινούς Θνητούς τον Γενάρη. Θα θέλαμε και ίσως με κάποιον δεξιοτέχνη, όπως τον Πετρολούκα Χαλκιά, κανέναν βιολιστή…παλιό όνομα δηλαδή για να δούμε πως θα ταιριάξει όλη αυτή η σύγχρονη άποψη. 

6) Θέλουμε να χαρακτηρίσετε ο ένας τον άλλο με μια λέξη:

Χρήστος : Δολοφονικός ντράμερ, ταπανάρ, υπερμήχανος(= περισσότερο από πολυμήχανος)

Βασίλης : υποσυχνοτικοπαραγωγός, ήρεμη δύναμη, βρώμικος ήχος 

Γιώργης : το λαούτο, ενεργειακός λαουτίστας, παράλληλη παράνοια, χέβι μέταλ και διαλογισμός ταυτόχρονα/ δηλαδή χέβι μέν-ταλ , Δαλάι Λάμα, ενισχυτής λαμπάτος.

Φίλιππος : πληθωρική προσωπικότητα, χάος, μουσικός κέρβερος, υπερταλαντούχος, δυναμίτης, περιπτωσάρα, πνευμονικό φαινόμενο.

7) Πως ήταν η εμπειρία ηχογράφησης των τραγουδιών για τον δίσκο σας;

(Φίλιππος Φασούλας):  Ήταν μία παρανοϊκή εμπειρία (γέλιο). Μαζευτήκαμε όλοι σε ένα σπίτι στο βουνό, απομονωμένο, στο εξοχικό του Χρήστου. Μονώσαμε τον ντράμερ με στρώματα σε ένα δωμάτιο για να μην έχει διαρροές. Σε ένα τριήμερο-τετραήμερο, με δικό μας εξοπλισμό και κάμερες για να βλέπει ο ένας τον άλλο, τελειώσαμε το γράψιμο.(Βασίλης - Χρήστος): Ήταν μία ωραία εμπειρία, μία δοκιμασία και πάντα σε μία τέτοια διαδικασία βελτιώνεσαι σαν μουσικός. 

8) Σας επηρέασε η πανδημία όσο αναφορά την διάθεση σας για μουσική;

(Φίλιππος Φασούλας):  Στην αρχή μας επηρέασε θετικά γιατί είχαμε το χρόνο δημιουργίας και δεν υπήρχε η κούραση της δουλειάς. Τώρα όμως πολύ αρνητικά γιατί βλέπεις ότι δεν τελειώνει αυτό. Κάποια στιγμή θα πρέπει να παρουσιάσεις κάτι στον κόσμο- πρέπει να έχει μια ψυχολογία αυτός ο κόσμος, και να υπάρχει χώρος, μαγαζιά. Οπότε όταν προετοιμάζεις κάτι και σε κλείνουν μια, δυο, τρεις φορές είναι δύσκολο να μείνεις ανεπηρέαστος. 

(Χρήστος): Θα δώσω τον εαυτό μου σαν παράδειγμα, που ζούσα από τη μουσική, σαν μουσικός και σαν παραγωγός, αναγκάστηκα να αλλάξω ζωή. Συνεχίζω να έχω τη μπάντα αλλά ασχολούμαι με την δουλειά πάνω στο πτυχίο μου.

9) Μπορείτε να μας δώσετε μια συμβουλή για κάποιον που τώρα ξεκινάει την καριέρα του στη μουσική;

(Φίλιππος Φασούλας): Να μην έχει γνώμονα το τι θέλει ο κόσμος και το τι πρέπει αλλά να κάνει αυτό που του αρέσει πραγματικά, γιατί μόνο τότε θα έχεις πολλή όρεξη και θα μπορέσεις να συνεχίσεις .Στην αρχή μπορεί να το οραματικοποιείς και έχει πολλές ωραίες στιγμές αλλά μετά όταν έρχονται τα επαναλαμβανόμενα-καθημερινά live, τα χιλιόμετρα, η κούραση, πέφτουν πολλά μαζί και είναι αναγκαία η όρεξη. 

(Χρήστος): Επίσης να προσθέσω ότι πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία με το μέσα και το έξω. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχει αναφορές, να ακούει νέα πράγματα, δηλαδή μουσική, να έρχεται σε επαφή με κόσμο, να το επεξεργάζεται μέσα του. 

(Φίλιππος Φασούλας):Είναι πολύ σημαντικό να μην το κάνεις μόνο σου, να βρεις ανθρώπους που έχετε μία κοινή βάση, μπορείτε να δημιουργήσετε για να υπάρχει ένα δίκτυο μουσικό. Όταν υπάρχουν τέτοιες κοινότητες πάντα βγαίνει κάτι ωραίο, είναι πιο ευχάριστο. 

Τη συνέντευξη πήραν οι μαθήτριες: Δέσποινα-Νικολέτα Μαντά, Ολυμπία Καθηνιώτη και Αγγελική Πετροπούλου.