Συνέντευξη με τους Opera Chaotique

Οι Opera Chaotique είναι ένα ντουέτο που αποτελείται από τους Χρήστο Κουτσογιάννη και Γιώργο Τζιουβάρα. Ασχολούνται με εναλλακτική μουσική δημιουργώντας ένα μαγευτικό και αξέχαστο θέαμα.

Καλησπέρα. Πρώτα απ΄όλα πείτε μας λίγα πράγματα για εσάς.

Είμαστε οι Opera Chaotique και είμαστε οκτώμισι χρόνια σχήμα.

Το κίνητρο για να κάνει κάποιος αυτό που κάνετε, ποιό είναι; 

Το κίνητρο είναι η έκφραση, να μπορείς να εκφράζεις τον εαυτό σου. Δηλαδή αυτό που θέλεις να περάσεις ως τέχνη εσύ και έχεις ανάγκη ως άνθρωπος να εκφράσεις. Για ποιον λόγο δηλαδή ασχολείσαι με την μουσική, την τέχνη γενικότερα; Για να πεις κάτι δικό σου, να προσφέρεις κάτι στον κόσμο. Στην ουσία δεν υπάρχει κίνητρο.

Πώς αποφασίσατε να δημιουργήσετε αυτό στο συγκρότημα; 

Στην ουσία δεν υπήρχε απόφαση. Έγινε κάπως μόνο του θα λέγαμε γιατί όταν γνωριστήκαμε ο καθένας μας, έβαλε στοιχεία από αυτό που έκανε ήδη. Ο Χρήστος ως τζαζ/μπλουζ ντράμερ, εγώ την κλασική παιδεία και ένα χιουμοριστικό σόου που έκανα. Ενώσαμε, λοιπόν, αυτό, και μετά ξεκινήσαμε κάτι, σαν άνθρωποι που δεν γνωρίζαμε αν θα πετύχει ή όχι, απλά σκεφτήκαμε ότι είναι διαφορετικό, το γνωρίζαμε και οι ίδιοι οπότε δεν φοβηθήκαμε και το κάναμε πράξη.

Πολλές φορές στα άλμπουμ σας υπάρχει μελοποιημένη ποίηση. Θέλετε να ακουστεί απλά η μελοποιημένη ποίηση μέσα από ένα είδος τραγουδιού ή επειδή γενικότερα σας αρέσει ή προσπαθείτε να πείτε κάτι στον κόσμο με αυτό; 

Είναι και τα τρία από αυτά που μας είπες. Βασικά, δημιουργείς ένα ποίημα επειδή σου αρέσει το ποίημα, από εκεί ξεκινάς. Φυσικά, θες να δείξεις και στον άλλο την δικιά σου άποψη - πρόταση πάνω στο ποίημα αυτό. Έτσι, δίνεις και ένα στίγμα για το δικό σου στιλ.

Με αφορμή τις περιοδίες σας στο εξωτερικό. Στο εξωτερικό η ανταπόκριση του κοινού και λόγω της διαφορετικής γλώσσας είναι διαφορετική από αυτήν του ελληνικού κοινού ; 

Η γλώσσα δεν παίζει και πάρα πολύ μεγάλο ρόλο. Ο Γιώργος, που πάμε στην Ιταλία συχνά, μιλάει ιταλικά οπότε δεν υπάρχει θέμα, αλλά και στις άλλες χώρες τα αγγλικά πλέον είναι μία γλώσσα που την μιλάνε σπαστά ή στο περίπου πάρα πολλοί λαοί, έτσι δεν υπάρχει κάποιο θέμα. Αλλά αν μας αντιμετωπίζουν θετικά εξαρτάται από την περίπτωση.

Όσον αφορά την δυσκογραφία. Το να βγάζεις δίσκο δεν είναι εύκολο πράγμα. Για εσάς πώς ήταν η εμπειρία.  Χρειάστηκε να δώσετε εσείς χρήματα ; 

Στον πρώτο μας δίσκο όχι, μας τα έκανε όλα η εταιρία. Ευτυχώς, όμως, πουλάμε κάποια στιγμή οπότε καλύπτονται τα έξοδα. Δεν χάνουμε, ας το πούμε, κάτι. Αλλά πάντα είναι δύσκολο γιατί το ποσό δεν είναι μικρό για να καλυφθεί. Ένας δίσκος θέλει δύο με τρία χιλιάρικα τουλάχιστον, το πολύ απλό.

Που ηχογραφείτε συνήθως ; 

Ο τελευταίος  δίσκος και ο επόμενος φυσικά ήταν στο top floor studio αλλά οι άλλοι δύο ήταν σε διαφορετικά studio. Δοκιμάζαμε διάφορους τρόπους και διάφορους τρόπους ηχογράφησης, επίσης. Δηλαδή, στα πρώτα δύο παίζαμε όλοι μαζί λάιβ και επίσης έχουμε και ένα τσέλο μαζί μας, συνήθως, το οποίο παίζει μαζί μας. Ακόμα, έχουμε και διάφορους guests από συνεργάτες όπως  διάφορες γυναίκες σοπράνο μέχρι και πολυ γνωστούς  καλλιτέχνες όπως τους tiger lillies, Nouvelle Vague, τον Πασχαλίδη τώρα από την Ελλάδα και άλλους.

Το όνομα του συγκροτήματος πως προέκυψε;

Στην πραγματικότητα, μία φίλη μας το βρήκε. Επειδή εγώ ασχολιόμουν με την όπερα και είχαμε διάφορα στιλ μουσικής αλλά και επειδή έχουμε διάφορες ιστορίες μέσα στην παράστασή μας που είναι  λίγο σουρεαλιστικές, λίγο χαοτικές. Οπότε κάπως έτσι βγήκε.

Σε αρκετά λάιβ σας φοράτε μάσκες.  Αποσκοπεί σε κάτι αυτό;

Αρχικά, η θεματολογία του πρώτου άλμπουμ έχει σχέση με την Νέα Ορλεάνη και την βασίλισσα των βουντού οπότε οι μάσκες ήταν μία καλή επιλογή γι΄ αυτό. Μετά τις ξαναχρησιμοποιήσαμε σε παραστάσεις αλλά τώρα έχουμε αλλάξει πάλι, χρησιμοποιώντας μάσκες εμπνευσμένοι από το δεύτερό μας έργο που είναι ‘‘οι βάτραχοι’’ του Αριστοφάνη, μία διασκευή που κάναμε. Δηλαδή χρησιμοποιούμε τις μάσκες για λίγα κομμάτια μέσα στη παράσταση και συγκεκριμένα για μία θεματολογία.

Στο τέλος ενός λάιβ, υπάρχει κάτι που αποκομίζετε από αυτό;

Στο τέλος κάθε λάιβ επικρατεί μια μελαγχολία γιατί τελείωσε ένα πολυ ωραίο λάιβ.

Το καινούριο σας άλμπουμ πότε κυκλοφορεί;

Θα θέλαμε Φεβρουάριο αλλά λογικά θα κυκλοφορίσει τον Μάρτιο. Επίσης, είναι και το πρώτο μας ελληνόφωνο άλμπουμ.

Είναι μια αλλαγή δεν χρησιμοποιείτε συχνά την ελληνικά γλώσσα στα τραγούδια σας;

Συνήθως ήταν αγγλόφωνα και οι δίσκοι, οι πρώτοι τρείς, ήταν αγγλόφωνοι. Ο τρίτος είχε ένα ελληνόφωνο και τώρα είναι όλος ελληνόφωνος. Κάνουμε μία αλλαγή ενώ ηχογραφούμε ήδη τον επόμενό μας δίσκο που θα είναι επίσης αγγλόφωνος

Έχετε επιρροές από άλλους μουσικούς;

Πολλές. Από Tom Waits και Tiger Lillies μέχρι, για εμένα, τζάζ της Νέας Ορλεάνης και αφρικάνικα και ο Γιώργος από κλασική μουσική και όπερα μέχρι και πιο σύγχρονα. Pink Floyd, Radiohead και άλλα.

Θέλατε από πάντα να δημιουργήσετε ένα συγκρότημα ή προέκυψε στην πορεία της ζωής σας;

(Χρήστος) Εννοείς μέσα στη μουσική; Γιατί μέσα στη μουσική παίζεις και μαζί με άλλους. Ακόμα και αυτοί που είναι σόλο παίζουν και μαζί με άλλους. Δηλαδή πάντα υπάρχει η έννοια του σχήματος. Τώρα σε άλλους είναι πιο συντροφικό, σε άλλους είναι απλα ένα όνομα που και οι άλλοι ακολουθούν.   
(Γιώργος) Εγώ προσωπικά δεν το είχα στο μυαλό μου. Δηλαδή μέχρι τα τριάντα μου ας πούμε δεν το σκεφτόμουν, προέκυψε. Ακόμα και αυτό που δεν προέκυψε, θα προέκυπτε, δηλαδή γνωριστήκαμε και γι΄ αυτό έγινε. Αλλιώς δεν το είχα στο μυαλό μου. Είχα μπάντα στη Θεσσαλονίκη που είχε προκύψει πιο πριν, για περίπου δύο χρόνια, αλλά περισσότερο εγώ στο μυαλό μου είχα την σολιστική οπερατική πιο παλιά. Ο Χρήστος, όμως, έπαιζε με πολλές μπάντες.

Υπάρχει κάποια συμβουλή που θα δίνατε σε εμάς που είμαστε μαθητές μουσικού σχολείου;

Η μόνη συμβουλή που έχει κάποιος να δώσει όπως λέγανε και κάποιοι διάσημοι ποιητές και μια διάσημη διαφήμιση .. ‘‘follow your heart’’.

-Νατάσα Βασιλειάδου